Week 16 - Laatste wandelweek en aankomst

We zijn er!

Het is voor ons onvoorstelbaar maar we hebben de Camino vanuit Nederland naar Santiago helemaal afgelopen. Het is klaar en over. We zijn blij dat het is gelukt en zo goed is gegaan. We hebben er 110 dagen over gedaan, 100 loopdagen plus 10 rustdagen. Wat hebben we veel indrukken opgedaan. Het is goed dat we 2500 foto's hebben en dat Corrie een dagboek heeft bijgehouden want het is teveel om zo te kunnen onthouden. Maar eerst nog even onze laatste indrukken opschrijven.

De laatste dagen liepen we met erg veel pelgrims op de Camino. Heel veel jonge mensen, moderne pelgrims. Meestal heel serieus en ook wel met een spirituele motivatie. Maar soms ook wel met MP4 spelers aan onderweg met muziek en ook vaak ook wel wat luidruchtig. De grote aantallen pelgrims legt een druk op de beschikbare overnachtingsmogelijkheden. Maar de jongeren waren in de herbergen heel netjes en gedisciplineerd. Om 22.00 uur was het stil en de jongeren sliepen meestal wat langer dan wij. Maar ze haalden ons 's morgens wel weer in op de Camino. Sommigen kwamen dan strompelend voorbij i.v.m. de blaren of pijnlijke knieën of enkels. Wij hebben dit allemaal als positief ervaren en nemen ons petje af voor deze jeugd.

De laatste dagen waren best nog pittig. Veel klimmen en dalen via slecht begaanbare paden. Natuurlijk zijn wij erg geschrokken van het bericht over de treinramp. In een restaurantje hebben we de beelden van het ongeluk gezien. We waren erg geschrokken en onder de indruk, evenals de meeste andere pelgrims. We hoorden dat er 6 dagen van rouw was afgekondigd in de provincie Galicie en dat alle feestelijkheden rond St. Jacobus werden afgelast. Maar vooral denk je dan aan de slachtoffers en familieleden. We hebben in een kerk maar een kaars aangestoken voor hen in stilte gebeden. Maar we moesten verder.

Via de heuvel Monte Gozo, waar we voor het eerst zicht hadden op Santiago en de kathedraal, kwamen we de stad binnen. Het duurt dan nog wel even voordat je er bent. En bij iedere bocht en kruising kijk je dan of je dan eindelijk bij de kathedraal bent. In de regen stonden we dan toch in het historisch centrum van Santiago op het plein voor de kathedraal. We zagen gelijk andere oude bekende pelgrims en van Ben, onze medepelgrim was zijn echtgenote en een paar collega's aanwezig. Er vloeiden tranen, er werd omhelst en gedanst. Het is gelukt!

Na enkele fotosessies zijn wij gelijk doorlopen naar het pelgrimsbureau om onze "compostella" in ontvangst te nemen. Dat was wachten in een lange rij en na het invullen van een formulier en het beantwoorden van enkele vragen kregen we het document met onze naam er op in handen. Het bewijs en de bevestiging van onze 110 daagse wandeling. Het was te laat om nog naar de kerk te gaan. We waren moe en hebben ons hotel opgezocht en hebben een paar uur gerust. Met een groep van zeven zijn we daarna lekker gaan eten.

Op zondag hebben we ons ondergedompeld in de kerkdiensten. Heel fijn om alles zo af te kunnen ronden. We hebben het standbeeld van St. Jacobus tenslotte omhelst als teken van: Jacobus hier zijn we. Maar ook uit respect voor deze apostel en discipel van Jezus. Met het gebed dat ook wij echte discipelen en navolgers van Jezus mogen zijn.

We blijven nog een paar dagen in Santiago om even bij te komen. Op 1 augustus nemen we de trein naar huis. We zien er naar uit om kinderen en kleinkinderen weer en te genieten van alle gemakken van onze eigen woning. Wellicht volgt er nog één bericht wanneer we weer thuis zijn. Maar nu willen we jullie alvast allemaal hartelijk bedanken voor het meelezen, meeleven en meereizen. Het heeft ons goed gedaan. Deze bijzondere reis is nu bijna voorbij, wij gaan straks verder op onze levensreis en nemen deze positieve ervaringen mee. We zijn dankbaar.

Onze week:
Maandag 22 juli
San Mamede,  28 km gelopen. Mistig in dal, erg mooi en goed loopweer. Veel stenen op de paden bij het klimmen.
Geslapen in nieuwe moderne herberg.
Dinsdag 23 juli
Portemarin, 26 km, 26 graden. Vroeg begonnen in donker met hoofdlampje. De
100 km grens naar Santiago gepasseerd. Veel nieuwe pelgrims. Geslapen in 2 persoonskamer. Zelf gekookt.
Woensdag 24 juli
Ponte Campana, 28 km.  Weer vroeg begonnen. Herberg midden in de rimboe. Mooi landschap, nog steeds paden met stenen.
Donderdag 25 juli
Naar Arzua gelopen 25 km, zonder ontbijt vertrokken. Gehoord van het verschrikkelijke treinongeluk. Gelopen door eucalyptus plantages.
Vrijdag 26 juli
Pedrouzo, 20 km gelopen. Niet vroeg begonnen. Voor het eerst weer regen gehad. Ivm treinongeluk zijn alle feestelijkheden van St. Jacobus feest afgelast. Voor het laatst in herberg geslapen met 20 zeer luidruchtige Spanjaarden. Zeer slecht geslapen, wel verlies na kunnen denken over de Camino. Spanning voor morgen?
Zaterdag 27 juli
Santiago, 20 km gelopen en we zijn gearriveerd. Gelopen via Monte Gozo met enorm pelgrimsmonument. In de verte voor het eerst Santiago met kathedraal zien liggen. We kwamen er om 13.00 uur aan, in de regen op het kerkplein met honderden andere pelgrims. Onze "compostella" (oorkonde) opgehaald. Dit kregen we nadat we met onze stempelkaart konden aantonen dat we de Camino gelopen hebben. Emotionele middag gehad. Extra lekker gegeten in restaurant waar de paus ook heeft gegeten. Heerlijk hotel met echte handdoeken, witte lakens en geen stapelbedden!
Zondag 28 juli
Naar 3 missen geweest. De eerste was een Duitstalige, speciaal met 7 personen achter het hoogaltaar op het graf van de apostel Jacobus. De tweede was een gewone mis en de derde was de pelgrimsmis. Hier werd met het grote wierookvat gezwaaid via katrollen aan het dak van de kathedraal. Wat prachtig! Er werd speciaal gemeld dat er 3 pelgrims vanuit Nederland waren gearriveerd. DAT ZIJN WIJ!!

Rest ons nu nog een paar dagen als toerist in Santiago en dan naar huis. Ook weer prima.